Jedan od najznačajnijih filmskih festivala na svijetu jest Berlinale, koji ove godine slavi 68. rođendan.

Na Berlinaleu, koji će se održati od 15. do 25. februara, premijere filmova imat će Steven Soderbergh s filmom Unsane (specifičnost ovog filma je ta da je Soderbergh kompletan film snimio mobitelom), Jose Padilha s filmom 7 Days in Entebbe, Milko Lazarov s filmom Aga i Lance Daly s filmom Black 47, te dokumentarac Eldorado režisera Markusa Imhoofa. Svi spomenuti filmovi prikazat će se van konkurencije.

A za Zlatnog i Srebrnog medvjeda takmičit će se 19 naslova, od kojih treba izdvojiti Season of the Devil Filipinca Lava Diaza, koji je 2016. s filmom A Lullaby to the Sorrowful Mystery osvojio nagradu “Alfred Bauer”; boje američke kinematografije branit će Gus van Sant s filmom Don’t Worry, He Won’t Get Far on Foot, te dva filma koja su premijeru imala na ovogodišnjem Sundance Film Festivalu: Isle of Dogs Wesa Andersona, stop-motion animirani film, koji će i otvoriti berlinsku smotru, i film Davida Zellnera Damsel, u kojem su glavne uloge odigrali Mia Wasikowska i Robert Pattinson.

Od evropske kinematografije njemačku predstavljaju filmovi 3 Days in Quiberon režiserke Emily Atef, Transit režisera Christiana Petzolda, francusku kinematografiju predstavlja Cedric Khan s filmom The Prayer, švedsku Mans Mannson i Axel Peterson s filmom The Real Estate, a rumunsku Adian Pintilie s filmom Touch Me. Van Evrope dolaze filmovi iz Paragvaja, i to prvi put Marcelo Martinessi s ostvarenjem The Heiresses, te iranski filmaš Mani Haghigi s filmom Pig.

Bh. scenaristica i programerka nekoliko programa Sarajevo Film Festivala Elma Tataragić za filmski festival u Berlinu tvrdi da je jedan od od festivala A-kategorije koji još uz to ima izuzetno utjecajan filmski market EFM (European Film Market).

“To je prvi veliki festival u kalendarskoj godini te je samim tim izuzetno značajan i za Sarajevo Film Festival, kako zbog same selekcije, koja najkonkretnije počinje sa Berlinom, pa do samih sastanaka koje imamo na filmskom marketu”, govori Tataragić, dodajući da se tokom festivala odvija i program Shooting Stars Evropske filmske promocije, čiji je član, kao predstavnik Bosne i Hercegovine, Udruženje filmskih radnika, koje u Berlinu također ima niz važnih susreta vezanih za promociju i razvoj bh. kinematografije.

“Ove godine nemamo bosanskohercegovačkih filmova u zvaničnim programima Berlina, ali tu su tri koprodukcije sa Bosnom i Hercegovinom, i to u programu ‘Forum'”, napominje Tataragić.

Makedonski film Kada dan nije imao ime, za koji potpisuje scenarij, učestvovao je na Berlinaleu prošle godine, a imati film u zvaničnom programu festivala A-kategorije, svjetsku premijeru u programu “Panorama Special”, veliko je priznanje svakom autoru.

Amra Bakšić-Čamo, producentica dva filma nagrađena Srebrnim medvjedom na Berlinaleu – Epizoda u životu berača željeza i Smrt u Sarajevu (oba u režiji bh. oskarovca Danisa Tanovića), tvrdi da su festivali i nagrade jako važni za međunarodni plasman filma, za pristup publici i posebno onoj izvan granica Bosne i Hercegovine.

“Berlinski filmski festival, koji ima vrlo angažovan program, bio je izuzetno osjetljiv za teme sa Balkana u posljednjih 15-ak godina. Počele su velike promjene u timu koji vodi festival. Naredne godine, nakon festivala, odlazi dugogodišnji direktor Dieter Kosslick, a očekuju se i promjene u uredničkom smislu”, govori Bakšić-Čamo.

Za filmsku produkciju u Bosni i Hercegovini Bakšić-Čamo tvrdi da su uvjeti sve lošiji, novca je sve manje, publike za domaće filmove, bez obzira na nagrade i uspjehe, gotovo nema.

“Festivali prate cijele kinematografije, nove autore i nova filmska generacija ima otvorena vrata kvalitetom prethodnih filmova, a da bi se došlo do festivala, treba filmove snimati”, mišljenja je Bakšić-Čamo.

Na pitanje kako publika na Berlinaleu prihvata fimove Bakšić-Čamo odgovara da svaka otvorena projekcija privuče veliki broj Berlinaca koji stoje u redovima da dođu do karata za filmove u programu festivala.

“Zato su projekcije u Berlinu posebne, nije u pitanju projekcija samo za filmsku industriju, kao u Cannesu, recimo, već je tu i prava kino-publika, što je ogroman izazov i zadovoljstvo”, dodaje Bakšić-Čamo.

Jedan od najznačajnijih filmskih festivala na svijetu jest Berlinale, koji ove godine slavi 68. rođendan.

Na Berlinaleu, koji će se održati od 15. do 25. februara, premijere filmova imat će Steven Soderbergh s filmom Unsane (specifičnost ovog filma je ta da je Soderbergh kompletan film snimio mobitelom), Jose Padilha s filmom 7 Days in Entebbe, Milko Lazarov s filmom Aga i Lance Daly s filmom Black 47, te dokumentarac Eldorado režisera Markusa Imhoofa. Svi spomenuti filmovi prikazat će se van konkurencije.

A za Zlatnog i Srebrnog medvjeda takmičit će se 19 naslova, od kojih treba izdvojiti Season of the Devil Filipinca Lava Diaza, koji je 2016. s filmom A Lullaby to the Sorrowful Mystery osvojio nagradu “Alfred Bauer”; boje američke kinematografije branit će Gus van Sant s filmom Don’t Worry, He Won’t Get Far on Foot, te dva filma koja su premijeru imala na ovogodišnjem Sundance Film Festivalu: Isle of Dogs Wesa Andersona, stop-motion animirani film, koji će i otvoriti berlinsku smotru, i film Davida Zellnera Damsel, u kojem su glavne uloge odigrali Mia Wasikowska i Robert Pattinson.

Od evropske kinematografije njemačku predstavljaju filmovi 3 Days in Quiberon režiserke Emily Atef, Transit režisera Christiana Petzolda, francusku kinematografiju predstavlja Cedric Khan s filmom The Prayer, švedsku Mans Mannson i Axel Peterson s filmom The Real Estate, a rumunsku Adian Pintilie s filmom Touch Me. Van Evrope dolaze filmovi iz Paragvaja, i to prvi put Marcelo Martinessi s ostvarenjem The Heiresses, te iranski filmaš Mani Haghigi s filmom Pig.

Bh. scenaristica i programerka nekoliko programa Sarajevo Film Festivala Elma Tataragić za filmski festival u Berlinu tvrdi da je jedan od od festivala A-kategorije koji još uz to ima izuzetno utjecajan filmski market EFM (European Film Market).

“To je prvi veliki festival u kalendarskoj godini te je samim tim izuzetno značajan i za Sarajevo Film Festival, kako zbog same selekcije, koja najkonkretnije počinje sa Berlinom, pa do samih sastanaka koje imamo na filmskom marketu”, govori Tataragić, dodajući da se tokom festivala odvija i program Shooting Stars Evropske filmske promocije, čiji je član, kao predstavnik Bosne i Hercegovine, Udruženje filmskih radnika, koje u Berlinu također ima niz važnih susreta vezanih za promociju i razvoj bh. kinematografije.

“Ove godine nemamo bosanskohercegovačkih filmova u zvaničnim programima Berlina, ali tu su tri koprodukcije sa Bosnom i Hercegovinom, i to u programu ‘Forum'”, napominje Tataragić.

Makedonski film Kada dan nije imao ime, za koji potpisuje scenarij, učestvovao je na Berlinaleu prošle godine, a imati film u zvaničnom programu festivala A-kategorije, svjetsku premijeru u programu “Panorama Special”, veliko je priznanje svakom autoru.

Amra Bakšić-Čamo, producentica dva filma nagrađena Srebrnim medvjedom na Berlinaleu – Epizoda u životu berača željeza i Smrt u Sarajevu (oba u režiji bh. oskarovca Danisa Tanovića), tvrdi da su festivali i nagrade jako važni za međunarodni plasman filma, za pristup publici i posebno onoj izvan granica Bosne i Hercegovine.

“Berlinski filmski festival, koji ima vrlo angažovan program, bio je izuzetno osjetljiv za teme sa Balkana u posljednjih 15-ak godina. Počele su velike promjene u timu koji vodi festival. Naredne godine, nakon festivala, odlazi dugogodišnji direktor Dieter Kosslick, a očekuju se i promjene u uredničkom smislu”, govori Bakšić-Čamo.

Za filmsku produkciju u Bosni i Hercegovini Bakšić-Čamo tvrdi da su uvjeti sve lošiji, novca je sve manje, publike za domaće filmove, bez obzira na nagrade i uspjehe, gotovo nema.

“Festivali prate cijele kinematografije, nove autore i nova filmska generacija ima otvorena vrata kvalitetom prethodnih filmova, a da bi se došlo do festivala, treba filmove snimati”, mišljenja je Bakšić-Čamo.

Na pitanje kako publika na Berlinaleu prihvata fimove Bakšić-Čamo odgovara da svaka otvorena projekcija privuče veliki broj Berlinaca koji stoje u redovima da dođu do karata za filmove u programu festivala.

“Zato su projekcije u Berlinu posebne, nije u pitanju projekcija samo za filmsku industriju, kao u Cannesu, recimo, već je tu i prava kino-publika, što je ogroman izazov i zadovoljstvo”, dodaje Bakšić-Čamo.