Ljeto ove godine počinje u subotu, 20. juna, u 23.45. Istog dana, u isto vrijeme, 172. dana u godini, za stanovnike na južnoj Zemljinoj polulopti počinje zima.

Solsticij je trenutak kada Zemlja napravi jedan krug oko Sunca koji traje godinu dana. U ljetnoj solsticijskoj tački nalazi se Sunce od 20. do 22. juna, tada je na sjevernoj Zemljinoj hemisferi dan najduži i počinje ljeto, a na južnoj hemisferi najkraći i počinje zima. U subotu, 20. juna, na našem dijelu hemisfere počeo je prvi dan ljeta i taj dan traje najduže.

Obilježavanje prvog dana ljeta, odnosno ljetnog solsticija ima dugu istoriju.

U drevnim vremenima na ovaj datum su se formirali kalendari, a služio je i kao podsjetnik za određivanje vremena kada treba početi sa sadnjom ili žetvom usjeva. Tradicionalno je ovo razdoblje bilo popularno i za vjenčanja.

Neki istoričari spominju Stonhendž, kao dokaz da se i u antička vremena ljetni solsticij koristio kao sredstvo organizacije kalendara. Neki vjeruju da je kameni krug u Stonendžu, podignut oko 2.500 godina prije nove ere, služio za određivanje datuma ljetnog solsticija. Neke teorije pretpostavljaju da su graditelji Stonhendža možda ljetni solsticij koristili kao prvi dan godine.

U drevnoj Kini je ljetni solsticij bio dan za proslavu planete Zemlje, ženstvenosti i “jin” sile. Nadopunjavao ga je zimski solsticij pri kojem su se slavili nebo i svemir, muževnost i “jang” sile.

U antičkoj Galiji, koja obuhvata savremenu Francusku i dijelove susjednih zemalja, proslava sredine ljeta zvala se praznikom Epone. Praznik je dobio ime po božici kobila koja je štitila konje i bila personifikacija plodnosti. U drevnim germanskim, slovenskim i keltskim plemenima pagani su prvi dan ljeta slavili paljenjem logorske vatre. Širenjem hrišćanstva po Evropi i drugim dijelovima svijeta brojni su paganski običaji prilagođeni i ušli su u hrišćansku tradiciju. Umjesto paganskih običaja, u dijelovima Skandinavije proslava ljetnog solsticija nastavila se kroz obilježavanje dana Svetog Ivana Krstitelja.

U zemljama sjeverne Evrope, poput Švedske, Danske, Norveške i Finske, ljetni solsticij i danas se slavi. Kad su ljetni dani najduži, a na sjeveru Zemlje to je u vrijeme tzv. ponoćnog sunca, održavaju se festivali kojima se proslavljaju ljeto i plodnost Zemlje. U Švedskoj i mnogim dijelovima Finske ljudi plešu tradicionalni ples oko motke. Pale se logorske vatre, a domovi se ukrašavaju vijencima cvijeća, zelenilom i granama drveća.

U baltičkim zemljama, ljetni solsticij je prilika za odlazak na selo i povezivanje s prirodom. Mnoštvo ljudi sakuplja se oko logorske vatre i uživa cijelu noć u piću, plesu i pjevanju.

Postoji mnogo obreda za solsticij koje danas održavaju “New Age” i neopaganske grupe širom svijeta. Hiljade ljudi, uključujući savremene druide i pagane, najčešće se okupljaju u Stonhendžu za ovu priliku.

U nekim dijelovima SAD takođe postoje događaji kojima se obilježava ljetni solsticij. Neki od takvih događaja su: lokalni festivali umjetnosti i muzike, porodična okupljanja te aktivnosti za podizanje svijesti o okolini, čiji je fokus na korištenju sunčeve svjetlosti kao izvora energije.

Ljeto ove godine počinje u subotu, 20. juna, u 23.45. Istog dana, u isto vrijeme, 172. dana u godini, za stanovnike na južnoj Zemljinoj polulopti počinje zima.

Solsticij je trenutak kada Zemlja napravi jedan krug oko Sunca koji traje godinu dana. U ljetnoj solsticijskoj tački nalazi se Sunce od 20. do 22. juna, tada je na sjevernoj Zemljinoj hemisferi dan najduži i počinje ljeto, a na južnoj hemisferi najkraći i počinje zima. U subotu, 20. juna, na našem dijelu hemisfere počeo je prvi dan ljeta i taj dan traje najduže.

Obilježavanje prvog dana ljeta, odnosno ljetnog solsticija ima dugu istoriju.

U drevnim vremenima na ovaj datum su se formirali kalendari, a služio je i kao podsjetnik za određivanje vremena kada treba početi sa sadnjom ili žetvom usjeva. Tradicionalno je ovo razdoblje bilo popularno i za vjenčanja.

Neki istoričari spominju Stonhendž, kao dokaz da se i u antička vremena ljetni solsticij koristio kao sredstvo organizacije kalendara. Neki vjeruju da je kameni krug u Stonendžu, podignut oko 2.500 godina prije nove ere, služio za određivanje datuma ljetnog solsticija. Neke teorije pretpostavljaju da su graditelji Stonhendža možda ljetni solsticij koristili kao prvi dan godine.

U drevnoj Kini je ljetni solsticij bio dan za proslavu planete Zemlje, ženstvenosti i “jin” sile. Nadopunjavao ga je zimski solsticij pri kojem su se slavili nebo i svemir, muževnost i “jang” sile.

U antičkoj Galiji, koja obuhvata savremenu Francusku i dijelove susjednih zemalja, proslava sredine ljeta zvala se praznikom Epone. Praznik je dobio ime po božici kobila koja je štitila konje i bila personifikacija plodnosti. U drevnim germanskim, slovenskim i keltskim plemenima pagani su prvi dan ljeta slavili paljenjem logorske vatre. Širenjem hrišćanstva po Evropi i drugim dijelovima svijeta brojni su paganski običaji prilagođeni i ušli su u hrišćansku tradiciju. Umjesto paganskih običaja, u dijelovima Skandinavije proslava ljetnog solsticija nastavila se kroz obilježavanje dana Svetog Ivana Krstitelja.

U zemljama sjeverne Evrope, poput Švedske, Danske, Norveške i Finske, ljetni solsticij i danas se slavi. Kad su ljetni dani najduži, a na sjeveru Zemlje to je u vrijeme tzv. ponoćnog sunca, održavaju se festivali kojima se proslavljaju ljeto i plodnost Zemlje. U Švedskoj i mnogim dijelovima Finske ljudi plešu tradicionalni ples oko motke. Pale se logorske vatre, a domovi se ukrašavaju vijencima cvijeća, zelenilom i granama drveća.

U baltičkim zemljama, ljetni solsticij je prilika za odlazak na selo i povezivanje s prirodom. Mnoštvo ljudi sakuplja se oko logorske vatre i uživa cijelu noć u piću, plesu i pjevanju.

Postoji mnogo obreda za solsticij koje danas održavaju “New Age” i neopaganske grupe širom svijeta. Hiljade ljudi, uključujući savremene druide i pagane, najčešće se okupljaju u Stonhendžu za ovu priliku.

U nekim dijelovima SAD takođe postoje događaji kojima se obilježava ljetni solsticij. Neki od takvih događaja su: lokalni festivali umjetnosti i muzike, porodična okupljanja te aktivnosti za podizanje svijesti o okolini, čiji je fokus na korištenju sunčeve svjetlosti kao izvora energije.